Sıra sıra bardaklar üstünde bir bar masası
Her fondibe eşlik eder umutsuzluk tantanası
Barmen bütün gece günahlarımı çalkalasın
Bu öykülerde ortak olan tek objeyse kadehler
Doğru yerden bakıldığında o da haklı
Nası olsa tek bir emir geliyor o anlarda hadesten
Gül, sev, aşık ol ve unut sonra
Bir pınarın en zavallı sularında durul
Tabi fazlasıyla acı çekti, ölümlerden dönüp
Onkoloji koridoruna girse üç dakkada ölür
Herkesin derdi ayrı, herkesinki büyük
Asıl erdem onlar geldiğinde geçmek olur gülüp
Çünkü ayaktasın, heba etme günü
Birgün dönüp baktığında tebessümlerini hatırla
Bu tantana yesin dursun beynini
Tabi ya! Eksik olmaz rakı yanında peynirin
Herşeyin ellerinde ney kaçırır keyfini?
Hayata bakışın bu, değiştirmez seyrini
Elbet benim kadar yaşayacaksın sende
Yanında ben olucam düştüğünde derde
Hayatın kuralı altın olmaz
Nasihat olsun, sakın öldüğümde gelme!...